۱۲ دلیل که باید همیشه عشق را بر ترس ترجیح دهید.

عشق و ترس دو انتخاب هستند که یکی به خوشبختی و دیگری به نگون بختی ختم می شود. زندگی، گردابی غیرقابل پیش‌بینی از رویدادها، آدم‌ها، اندیشه‌ها، و احساسات است. روزگار برای هر آدمی در بعضی مواقع سخت و دشوار می‌شود، و می‌تواند او را بسیار وسوسه کند که تسلیم ترس‌های دروغین بشود. ما موانع پیش‌رویمان را از پیش می‌دانیم و فکر می‌کنیم، “هرگز از پسش بر نمیام.”

همه‌ی افراد این شانس را دارند که در زندگی بین دو راه با تقاطع پرشمار دست به انتخاب بزنند: ترس یا عشق. راه زندگی در وفور و آزادی از طریق عشق می‌گذرد.

به رغم این که ظاهرا بعضی آدم‌ها همه ی موفقیت ها را یک‌جا دارند، ولی زندگی برای هیچ‌کس آسان نیست. حقیقت این است هر کس که موفقیت بادوامی را در زندگی ساخته است مجبور بوده است دائما برای آن بجنگد تا به آن برسد. دقیقا همین برای شما صدق می‌کند. هیچ‌چیز بادوامی به آسانی به‌دست نمی‌آید، و هیچ‌چیز آسانی دوام نخواهد داشت. به عشق‌تان اجازه دهید خواسته‌های شما را در مواقع مواجهه با آزمایش‌های سخت و شدید تقویت کند و تازه نگه دارد.

✳️در زیر ۱۲ دلیل آورده شده است که چرا شما باید همیشه عشق را به ترس ترجیح دهید:

✳️اگر حقیقتا عاشق چیزی یا شخصی باشید، به طور مستمر برای رسیدن به موفقیت کار خواهید کرد، و عشق تان به شما انگیزه خواهدداد.

✳️عشق مستلزم فداکاری است، و اگر بخواهید برای آن‌چه عاشق‌اش هستید فداکاری کنید، آن گاه به صورت نمایی رشد خواهید کرد.

✳️ترس مسیرتان را تیره و ابری می‌کند، ولی عشق آن را فراخ و روشن می‌کند.

✳️و ......

ادامه این مطلب از وبگاه #بازده را در این لینک ببینید.

کودکان همیشه ترسو

ترس، هیجانی است که هنگام احساس خطر در شخص به وجود می آید و او را به فرار از آن موقعیت ترس آور وا می دارد. فردی که بشدت ترسیده باشد، از ارضای نیازهایش باز می ماند، تعادل روانی اش به هم می خورد و نمی تواند از فرصت ها و توانایی هایش به طور مناسب استفاده کند.

مقدار معینی از ترس نه تنها برای کودکان، بلکه برای بزرگسالان نیز شرط بقا و ادامه زندگی و حیات و دور داشتن انسان از حوادث و خطرهاست، اما در صورتی که ترس از حد معینی تجاوز کند، فرد را از انجام امور روزمره بازمی دارد و باید به درمان آن اقدام شود.

ترس های نابجا بر خیال و توهم استوار است و آسیب های فراوانی بجا می گذارد. ترس های طبیعی پایه و اساس عقلانی دارند و در صورت نبود آن، فرد در معرض خطر قرار می گیرد. نخستین ترس در کودکان، صداهای ناگهانی، بلند، فریاد تند و قوی و احساس افتادن از جای بلند است. این انگیزه ها به تدریج برحسب مراحل رشد دگرگون می شود. کودک در دوره طفولیت، از اشخاص بیگانه و جاهای ناآشنا و احساس از دست دادن شخص معین، مثلاً مادر، می ترسد.

او در دوره نوجوانی و بلوغ به مفهوم مرگ پی می برد و از آن می ترسد. نوع و میزان ترس کودک از پدیده های مختلف، به عواملی چون سن، جنس، تجارب گذشته، میزان رشد ذهنی، ارزش های اجتماعی و فرهنگی که کودک از والدین و همسالان خویش آموخته و بالاخره درجه امنیتی که کودک از آن برخوردار است، بستگی دارد.

✳️علل ترس در کودکان

✳️به طفل آموخته می شود که محتاط و بیمناک باشد.

✳️طفل بر اثر تجربیات خود با ترس آشنا می شود.  

✳️و.........

ادامه این مطلب از وبگاه #تبیان را در این لینک ببینید.

3 قدم برای رهایی کودک از ترس

بزرگ‌ترین اشتباهی که والدین مرتکب می‌شوند، نامحترم دانستن ترس کودک از تاریکی و مسخره کردن اوست. ترس بچه‌ها از تاریکی، نشانه خلاقیت و هوش آن‌هاست.

شهرزاد: «یکی توی کمدم قایم شده، چشماش توی تاریکی برق می‌زد!»، «اجازه بده امشب توی اتاق شما بخوابم»، «می‌شه پیشم بمونی تا خوابم ببره؟» و... همه والدین، در دوران خردسالی فرزندشان، با چنین جملاتی مواجه می‌شوند. گاهی قضیه، به هیولای زیر تخت مربوط است و گاهی هم غول پشت پنجره. من و شما می‌دانیم که در تاریکی هیچ خبری نیست و خانه، در سیاهی شب، به اندازه روشنایی روز، در امان و امان است، ولی یک کودک دو، سه ساله که ترسیده، می‌تواند این‌قدر منطقی باشد؟ به نظر شما، بهترین راه برخورد با ترس از تاریکی در بچه‌ها چیست؟

قدم اول: به ترس کودک احترام بگذارید.

قدم دوم: آرام بمانید و آرامش کنید.

قدم سوم: با ترس بچه‌ها بازی نکنید.

ادامه این مطلب از وبگاه #نی_نی_بان را در این لینک ببینید.